Przez lata całe Raport o stanie świata był moją ulubioną audycją w radiowej Trójce. Prawie nigdy nie słuchałem tej audycji na żywo – zawsze z odsłuchu z podcastów radia.

Zaletą było to, że było to radio na żywo, z kapitalnym prowadzeniem przez Dariusza Rosiaka. Audycja dawała szansę na spojrzenie na bieżące wydarzenia z pewnego metapoziomu, oderwania od codziennych szczegółów i polityki. Dawała głębię zrozumienia tego, co dzieje się na świecie – w formie rozmów z gośćmi na żywo. Goście ci byli zwykle autorytetami w swoich obszarach, co nadawało rozmowom kapitalnej głębi. Dzięki swobodnej dostępności online, nie przegapiłem chyba żadnego odcinka przez ostatnie pięć lat. Zaraziłem słuchaniem Raportu wielu z moich znajomych. No i…

No i buch. Żywot raportu w Trójce skończył się parę tygodni temu. Gwałtownie, bez zapowiedzi i wyartykułowanego powodu. Tak bywa, jak widzimy teraz, to co znamy potrafi skończyć się nagle

Natura nie znosi jednak próżni. Po krótkiej chwili przerwy Raport o stanie świata powrócił. Najpierw, jako spotkanie na żywo, na UW. To spotkanie jest dostępne na YT, link poniżej. Co ważne, ta audycja realizowana była tuż przed wybuchem epidemii koronawirusa w Europie, zatem większość poruszanych tematów jest „sprzed”.

Wkrótce po tym spotkaniu Raport powrócił i dziś dostępny jest dzięki wsparciu rzeszy fanów, za pośrednictwem serwisu Patronite. Jego stronę znajdziesz tutaj: https://patronite.pl/DariuszRosiak

W kilka dni Dariusz Rosiak stał się topowym autorem serwisu. I wcale mnie to nie dziwi. :-)

Jak to czasem bywa (czego i dzisiaj nam wszystkim życzę) to, co na początku wydaje się końcem i tragedią, po czasie niekiedy wychodzi na dobre.

Dziś raport, tradycyjnie ukazuje się w weekend, nie ma już limitu czasowego 55 minut, zwykle jest to około półtorej godziny. Audycja jest nadal niezwykle ciekawa i świetnie prowadzona. Do tego, w każdą środę ukazuje się „Raport na dziś” – krótka wersja, zawierająca zwykle jedną rozmowę, dotyczącą bieżących tematów.

W świecie czytania nagłówków, lapidarnych artykułów z niewielką głębią, facebookowych wpisów i LinkedIna, który coraz mocniej przypomina FB, warto szukać i sięgać po jakość powyżej średniej. Polecam zatem gorąco :-).

Niekiedy dni wokoło świąt, to okres, w którym mamy więcej czasu na to, na co na co dzień czasu nie mamy. Jedną z takich rzeczy jest czytanie. Oto kilka ciekawych artykułów, które przeczytałem ostatnio, linkuję, ku inspiracji.

Mrożący krew w żyłach eksperyment. Polacy posłuszni do bólu. Ciekawy wywiad opisujący powtórzenie w polskich warunkach słynnego eksperymentu Stanleya Milgrama. W ramach eksperymentu jedni razili drugich prądem. Rozmowa jest między innymi o tym, „że prawdopodobnie prawie każdy człowiek (…) postawiony w odpowiedniej sytuacji i odpowiednio zmotywowany – przez normę społeczną, przez autorytet, przez obietnice czegoś – byłby w stanie zrobić krzywdę drugiemu człowiekowi.”

Figure out Your Company’s Make-or-Break Strategic Problems, Then Use Small Teams to Solve Them – o tym, jak skostniałe (duże) organizacje mogą poczuć ducha start-upowej świeżości i tym, dlaczego i w jakich momentach liderzy powinni usunąć się z drogi i nie przeszkadzać. Zwinne i szybkie, autorstwa Jamesa Allena, partnera Bain & Company.

Facts Don’t Change People’s Minds. Here’s What Does – o tym, dlaczego tak trudno zmienić nam (i innym) zdanie na jakiś temat, nawet jeśli widzimy twarde fakty – i w jaki sposób prezentować swoje poglądy, aby mniej cierpieć przy ich krytyce.

The case for investing more in people. Ponownie eksperci Bain o tym, dlaczego warto inwestować w ludzi, na przykładzie wpływu pensji, czasu i energii pracowników na efekty i wyniki jakie osiąga firma.

In the battle to change people’s minds, desires come before facts. Tekst z WIRED o tym, w jaki sposób poddajemy się wpływowi innych i jak – w związku z tym,  nakłonić ludzi do zmiany, w tym – jak nakłonić do czegokolwiek swoje dzieci. Wysoce interesujące. ;-)

Miłego czytania ;-)

Jest niewielu mówców, którzy porywają publiczność, niekoniecznie poprzez bycie showmanem, a poprzez bycie autentycznym. Jednym z nich jest dla mnie Ken Blanchard. Podobno najłatwiej ludzi rozbawić, a dużo trudniej zmusić do myślenia. Ken potrafi doprowadzić (bo to chyba lepsze słowo niż „zmusić”) do myślenia, a dodatkowo jest jednym z nielicznych, których widziałem, a którzy to potrafią wzbudzić szereg autentycznych emocji, niekiedy doprowadzających ludzi do łez. Sztukę opowiadania poruszających historii ma opanowaną do mistrzostwa.

Ken Blanchard jest współautorem koncepcji Przywództwa Sytuacyjnego oraz Servant Leadership, czyli modelu przywództwa w którym to lider jest przede wszystkim wsparciem wobec swego otoczenia, zajmuje się zdejmowaniem barier, dawaniem wsparcia i pomocą. Jest to w kontrze do tradycyjnego modelu „szefa”, który wyznacza cel, kontroluje i ma zawsze rację ;-). W polskiej kulturze narodowej ten pierwszy model przywództwa (servant leadership) ma znacznie trudniej niż ten drugi, jako że z uwagi na duży dystans władzy i często występujący jeszcze folwarczny styl zarządzania, naszym przywódcom naturalnie łatwiej być po stronie „wymagam” niż „wspieram”.

Przez wielu Ken jest uznawany za guru zarządzania, niezależnie od nazewnictwa, jest na pewno doskonałym i inspirującym mówcą. Pisałem o nim tutaj – po tym linkiem są dwa jego wystąpienia z listopada 2011. Mówił wtedy między innymi o tym, że świat dramatycznie potrzebuje nowego i innego modelu przywództwa. Ciekawe co powiedziałby dzisiaj…

Piszę o tym wszystkim nie bez kozery, bo w dniach 17-26 października 2017 odbędzie się konferencja 40 mówców, organizowana przez Blancharda, na której Ken będzie jedną z gwiazd. Wszystkie informacje są tutaj: https://servantleadershipsummit.com/

Transmisje konferencji online, czy organizowanie ich całkowicie w necie to coraz bardziej powszechny trend. Taka opcja zwykle wiąże się z mniejszą opłatą, niż bycie tam na miejscu, „na żywo”. W przypadku Servant Leadership Summit mamy wszystko za darmo. Oferta warta rozważenia, również z uwagi na listę mówców. Liczba „guru” na metr kwadratowy jest imponująca. Wystąpią między innymi:

• Ken Blanchard (wspomniany powyżej)
• Tony Robbins (guru chyba od wszystkiego ;))
• Marshall Goldsmith (guru i autor bestsellerów)
• Jim Kouzes (guru od bestsellerów nt. przywództwa)
• Peter Senge (guru od „Piątej dyscypliny”)

…i wielu, wielu innych. Łącznie będzie 40 wystąpień. Organizatorzy zapowiadają ponad 20 godzin inspiracji i wiedzy.

Do zapisania wystarczy imię i e-mail. Potem, każde wystąpienie będzie dostępne do obejrzenia przez 48 godzin, niekoniecznie będzie trzeba oglądać je na żywo. Po zarejestrowaniu się dostajemy kalendarz wystąpień i opisy poszczególnych sesji. Jest wersja płatna, która obejmuje dodatkowe bonusy i narzędzia od prowadzących, ale w wersji darmowej, myślę, że jest „do wzięcia” całkiem sporo. Polecam wszystkim zainteresowanym zarządzaniem, rozwojem, HRem, przywództwem.

Dobrych poleceń ciąg dalszy.

Publikowałem tu dwa razy wywiady z Marcinem Koniecznym, dzisiaj jednym z najbardziej znanych triathlonistów w Polsce.

Marcin popełnił ostatnio książkę, którą możesz ściągnąć w wersji PDF z internetu (jest też limitowana wersja drukowana). Jest całkowicie darmowa. To zbiór esejów, jakie MKON pisał w latach 2014 – 2016. Tematy oparte są o trenowanie triathlonu, ale dotyczą także motywacji, planowania, efektywności – zatem to tekst nie tylko dla fanów tej dyscypliny sportu.

Bezpośredni link do publikacji znajdziesz tutaj: http://niemaniemoge.pl/wp-content/uploads/2017/05/mkon-felietony-ebook.pdf Całość ma ponad 200 stron. Jest tam też (na str. 151) wywiad, którego Marcin udzielił mi w 2009. To podobno pierwszy wywiad jakiego udzielił – teraz pewno jest ich kilkadziesiąt, co najmniej. Na str. 156 jest też drugi, który był zamieszczony na tym blogu.

Polecam gorąco.

Łada Drozda to trener, coach, ekspert, dla wielu ludzi mentor rynku szkoleń i rozwoju ludzi. Mam przyjemność od kilkunastu już lat znać Ładę, rozmawiać, współpracować i pracować z nią. Wspólnie jesteśmy fanami Susan Scott i Brené Brown o których pisałem tu kilkakrotnie.

Piszę o tym wszystkim, jako że od kilku miesięcy Łada pisze bloga zatytułowanego Aksamitna Arena. Mięsistego, treściwego, autentycznego i po prostu wartościowego.

O czym? Między innymi o coachingu, o komunikacji, o byciu coachem, trenerem, o pracy z klientami, o byciu człowiekiem.

Jeśli interesujesz się „tym wszystkim” – czyli m. in. coachingiem, HRem, rozwojem ludzi, to gorąco polecam. Jeśli interesuje Cię praktyka i doświadczenie (poza teoriami ;-)) – to tym bardziej. Naprawdę warto.

PS

Od 2 sierpnia Łada będzie prowadzić swoją autorską audycję o nazwie „Emocjonalny Ład”, w radio ChilliZet – w środy od 14-16.