Przeczytałem książkę Happy Money, autorstwa E. Dunn oraz M. Nortona. Traktuje ona o tym, o czym nie uczymy się kompletnie w szkole i zwykle w domu. Heh, nie o HR. O pieniądzach. I o szczęściu.
Happy Money to opowieść o tym jak wydawać, aby zwiększyć poziom zadowolenia z życia. Nie jest to poradnik, choć całość podzielona jest na pięć głównych części, które odnoszą się do wniosków na temat tego „jak wydawać”. Konkluzje, oparte są na badaniach i to jest na pewno mocna strona tytułu – autorzy nie snują własnych halucyno-przemyśleń, ale wnioskują z dziesiątek poważnych prac naukowych.
Oto pięć kluczowych wniosków.
1. Kupuj doświadczenia
- Nie ma dowodów świadczących o tym, że kupienie nowego i/lub większego domu daje więcej szczęścia. Co prawda mając nowe i lepsze lokum podnosi się satysfakcja z domu / mieszkania, ale poziom szczęścia, już nie. Podobnie jest z samochodami, nie ma korelacji pomiędzy wartością samochodu a odczuwaną przyjemnością jego prowadzenia.
- Większy poziom odczuwanego szczęścia jest skorelowany z wydatkami na wypoczynek i przyjemności, niż na kupowanie rzeczy. Jest tak prawdopodobnie, bo doświadczenia łączą się z tym, że jesteśmy w kontakcie z innymi ludźmi. Rzeczy – już niekoniecznie. Rzeczy dają nam szczęście… dopóki nie okaże się, że jest nowa, lepsza wersja tego co mamy (nowy iPhone! ;-)).
- Wydając konkretną sumę, masz szanse na większy wpływ na swoje zadowolenie, jeśli:
- doświadczasz czegoś z innymi,
- bierzesz udział w czymś, co można potem nazwać „historią” i o czym możesz opowiadać, jako ciekawe doświadczenie,
- doświadczenie jest mocno związane z tym, za kogo się uważasz, albo kim chcesz być,
- doświadczenie ma charakter jakiejś wyjątkowości, limitowanej możliwości doświadczania danej rzeczy (czyli jest go mało, nie jest powszechne, jak np. przejazd autobusem do pracy).
2. Zafunduj sobie coś przyjemnego
- Ciekawą prawidłowością jest to, że jadąc na wakacje zdarza nam się zwiedzać jak szaleni dane miasto, tymczasem, nasze własne / to do którego mamy najbliżej jest zwykle nie-wyeksplorowane. To powtarzająca się prawidłowość, która dotyczy i mnie. Jest na to wytłumaczenie: kiedy coś jest dostępne w trybie ciągłym i nieprzerwanym, traci na swojej atrakcyjności. Zatem nie odwiedzamy atrakcji, które mamy pod nosem, a które mogą być takim samym źródłem szczęścia, jak te w odległych miejscach.
3. Kup sobie czas
- Ludzie zamożni (średnio) nie spędzają czasu w sposób bardziej przyjemny, jako że (średnio) są bardziej napięci, zestresowani i spędzają więcej czasu na aktywnościach takich jak praca, dojazdy do pracy, męczące zakupy.
- Niezależnie od tego, czy zadania, które wykonujemy są bardziej lub mniej lubiane, ludzie są najbardziej szczęśliwi, gdy są na nich skoncentrowani (tu prztyczek do multitaskingu oraz potwierdzenie tego, o czym mówi Mihály Csíkszentmihályi w swojej koncepcji FLOW).
- 15 minutowy spacer na dworze poprawia samopoczucie znacznie lepiej, niż aktywność fizyczna w pomieszczeniu.
- Ludzie doświadczają najlepszego humoru, gdy spędzają czas z rodziną i przyjaciółmi. Jedna z najbardziej szczęsno-gennych aktywności, to zabawa z dziećmi.
4. Zapłać teraz, zużyj potem
- Więcej szczęścia przynosi zasada: zapłać teraz, skonsumuj później. To dokładnie odwrotnie niż funkcjonowanie większości z nas, kart kredytowych, kredytów, etc. Jesteśmy zachęcani do schematu kup teraz – zapłać potem. Tymczasem oczekiwanie na coś (przyjemnego), co ma nadejść jest źródłem bardzo dużej ilości szczęścia i zadowolenia, znacznie większym, niż coś, co dzieje się natychmiast (i jeszcze potem przykra część, czyli płacenie, jest odroczona w czasie).
5. Inwestuj w innych
- Wydanie nawet niewielkich sum na innych, skutkuje lepszym samopoczuciem. Możesz zwiększyć poziom szczęścia, jeśli pomagasz komuś, kogo znasz, a jeśli dodatkowo wiąże się to z robieniem czegoś z ludźmi, których lubisz, to już jest bingo. Według badania Uniwersytetu North Carolina, ludzie, którzy zgadzają się ze stwierdzeniem „czuję, żę moja praca ma pozytywny wpływ na życie innych ludzi” są mniej narażeni na emocjonalne wypalenie w pracy.
Happy Money. 26 stron przypisów (!). Przed nimi 157 stron czytania w formie snucia opowieści, i jak wspomniałem, na szczęście, nie w formie poradnika. Szybkie, fajne, sexi.
